İnsanoğlunun en muztarip olduğu konulardan biri zamanında yapması gereken işi, erteleme hastalığıdır.
Hemen hemen herkesin bugüne, yarına, haftaya veya gelecek aya, belki de yıla dair planları vardır.
Ta ki o zaman gelene kadar sorun yoktur aslında.
Ne zaman ki o an gelir, mevcut sıkıntıyı, işi erteler.
Ertelemediği zaman yaşayacağı stresin puanı 5 ise erteleyerek 3 puanlık bir rahatlık yaşamayı tercih eder.
İki puanlık stresleri biriktirip hayatına devam eder.
Ama insanoğlu bilmez ki bu ertelenen işler, toplana toplana dev bir sorun olarak yine karşısına gelir.
Yani bir çivi yüzünden bir nal, bir nal yüzünden bir at, bir at yüzünden bir komutan gider kuralı gerçek olur.
İlk çiviyi çakmak ve nalı düzeltmek için zaman ayırmayıp ertelediğimizde, bu durum başımıza çözülemeyen bir sıkıntı olarak tekrar gelir!
Örneğin; sınavlarda başarısız olan öğrenciler, devamsızlık yapsa bile sınıf tekrarı yapmıyor, sınıfı geçiyorlar.
Ülke olarak bu sorunu yıllardır çözmeyip erteliyoruz.
Sonra, ülkenin kurumlarına, bu başarısız öğrencileri eğri büğrü olsa bile çivi gibi çakıyoruz ve başarı bekliyoruz.
Böyle devam ettiğimiz için bu sistemde yetişen ve sınava hazırlanmak için son günü bekleyen öğrenci, günü gelip devran döndüğünde; müteahhit, belediye başkanı, inşaat mühendisi oluyor ve depremde yaptığı, yaptırdığı evler yıkılıyor, binlerce insanın ölümüne neden oluyor!
Çünkü o müteahhit, güvenliği erteliyor, ona onay verenler canımızı küçümsüyor, buna göz yuman belediye kaçak yapıyı ve katı kontrol etmeyi erteliyor.
Bunlara oy veren veya yetiştiren bizlerde geleceğimizi düşünmeyi erteliyoruz.
O kadar insan öldü, o kadar milli servet heba oldu!
Niye?
Erteledik diye…
Bu ertelemenin maliyeti ne kadar sizce?
Neye göre fiyat belirleyelim?
Mala mülke fiyat biçmek kolay.
Hangimiz cenazemize fiyat biçeceğiz?
Bu kadar ölüm kaç lira eder?
Bu sorular insanın zoruna gidiyor ama gerçek bu.
Bakın önümüzde seçimler var ve çakılacak çok fazla çivi var.
Memleketin ayağa kalkması için herkese görev düşüyor.
Sırf bu ülke için şehit olanların hatırına, bu kadar vurdumduymaz olmamalıyız.
Dün şehit olup ölümü ertelemeyi düşünmeyen ve bizim ölmemizi erteleyen askerlerimize, Allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun.
Selam ve dua ile…
