Çok da öyle aman aman erdemli bir toplum değilmişiz çünkü daha ilk günden marketlerin camlarının kırılıp içindekilerin alınmasını yaşadık, gördük. Sonraki günlerde yaşanan hırsızlık hadiselerini de buraya ekleyecek olursak evet dışarıdan gelen kimseler de hırsızlık yaptılar galiba ama biz de iyi sınav veremedik sanırım. Biz hırsız olmamayı normal zamanda bir şey çalmama olarak öğrenmişiz ama hiçbir durumda çalmamak gerektiğini de öğrenmek ve öğretmek gerekiyormuş.
***
Böyle zamanlarda kendimizi kötüleme, yerden yere vurma huyumuz vardır; bunu da çok yaptık bu süreçte. Adıyamanlılar olarak Adıyaman’ı kötülemekte sınır tanımadık çok zaman. Bu değerlendirmelerde ölçü bazen çok kaçırıldı. Bütün bu bakımlardan diğer şehirlerle birlikte değerlendirildiğinde Adıyaman’ı ayrıca kötüleyecek özel bir durum olmadığını düşünüyorum. Evet iyi değildik ama herkesten daha fazla kötü de değildik, bilmiyoruz belki de daha iyiydik. Örneğin bencilliğin her türlüsünü gördük ama kabul etmek gerekiyor ki bu insanoğlunun zaten doğasında olandır; kıyamet günü böyle olunacağı senelerdir dinlediğimiz hutbelerde bize anlatılmadı mı? İnsanoğlunun kusuru bunlar, Adıyamanlık mesele değil.
***
Fırsatçıları unutmadık. Adıyaman’ın bir mahallesinden öbür mahallesine ev taşıma için şehirlerarası ev taşıma parası alan nakliyecileri gördük. Bin liralık ev taşıma asansörü için sekiz bin lira isteyenleri gördük. En ufak tamir işleri için astronomik rakamlar söyleyen ustalar gördük. Çoğu başka şehirlerden gelmişti ama devam eden günlerde fırsatçılıkta biz de onlardan geri kalmadık.
Devam edecek…
