Bir kralın on vahşi köpeği vardı. Hata yapan hizmetçilerini veya muhaliflerini bunların önüne yem olarak atardı.
Kral bir gün hizmetçilerden birinin hatasına rast geldi ve bundan hiç hoşlanmadı. Bu yüzden hizmetçinin köpeklere atılmasını emretti.
Hizmetçi,
“
Sana on yıl hizmet ettim ve sen bana bunu mu yapıyorsun?
Lütfen beni o köpeklere atmadan önce bana on gün verin” dedi.
Kral bunu kabul etti.
Hizmetçi, köpeklere bakan bekçiye gitti ve ona önümüzdeki on gün boyunca köpeklere hizmet etmek istediğini söyledi. Muhafız şaşırdı ama kabul etti ve hizmetçi köpekleri beslemeye, onları temizlemeye, yıkamaya ve onlara her türlü rahatlığı sağlamaya başladı.
On gün dolduğunda kral, kölenin cezalandırılması için köpeklere atılmasını emretti. İçeri atıldığında, aç köpeklerin sadece hizmetçinin ayaklarını yaladığını görünce hepsi şaşırdı!
Gördükleri karşısında şaşkına dönen Kral hizmetçiye dönüp
“
Köpeklerime ne oldu?” diye sordu.
Bu soruyu ganimet bilen hizmetçi,
“
Köpeklere sadece on gün hizmet ettim, onlar da hizmetimi unutmadılar.
Hâlbuki sana tam on yıl hizmet ettim
Ve sen bir hatamda her şeyi unuttun” der.
Kıymet bilmek, değerin kıymetini bilmek, emeğin kıymetini bilmek...
Velhasıl bilmeyi bilmek önemli şeydir.
